In 1974 associëren de gemeentes Aigueblanche en la Lèchére zich en vormen het district Bassin de Aigueblanche.
Een van de belangrijkste projekten van deze samenwerking is het creëren van een skioord om het leeglopen van het platteland tegen te gaan.
In augustus 1975 wordt een protocool getekend. In het kader van het Plan Neige (sneeuwplan) wordt beroep gedaan op de architect/stadsplanner Michel Bezançon om een nieuw bergdorp te ontwerpen, een skidorp.
Valmorel ziet de dag in 1976. Het station biedt een architectuur met chalets die niet hoger zijn dan 3 of 4 verdiepingen. Er worden alleen nobele produkten gebruikt : daken van leisteen, gevelbekleding op de muren, decoren met optische illusies en een overvloed aan hout.
Het dorp wordt gebouwd rondom een hoofdstraat (autovrij), la rue du Bourg, waar alle winkels worden geinstalleerd in prachtige gebouwen.
Valmorel opent met kerstmis in 1976 met een 2 sterren hotel La Fontaine en ongeveer 100 appartementen die 197 bedden bieden in de wijken La Souche en La Sapinière. In de hoofdstraat bevinden zich al enkele winkels, waaronder een discotheek.
De skiliftmaatschappij begint met 15 skiliften en 35 kilometers aan pistes die verbonden zijn aan et station Doucy.
De skischool geeft haar eerste lessen.
In 1975 was het weiland van Avanchers nog helemaal leeg met als uitzondering de sleepliften Blanchot, Rocher, Plan Chevron en l’Empire in het dorpje Le Pré.
Gedurende de jaren is Valmorel een flink stuk groter geworden en heeft zich aan weten te passen aan de evolutie van het toerisme en dat alles met het behoud van de charme van een skidorp.
